Vliegvelden en Universiteitsgebouwen

Hey,

Inmiddels ben ik alweer een beetje bijgekomen van de lange reis. Tijd voor het eerste echte verslag dus! Donderdagochtend was het dan eindelijk zover, tijd voor vertrek richting Schiphol dus. Met vertrek vanaf huis om 05.30h was in ieder geval de eerste checkin ruim op tijd. Toch was het uiteindelijke moment van door de controles gaan en definitief weggaan misschien wel het minste stuk van de hele reis. Gelukkig was de eerste vlucht verder heel rustig. Na slechts anderhalf uur was dan het eerste stuk van de reis, met Lufthansa, afgelegd en was ik dus in Frankfurt (terwijl ik inmiddels alweer 6 uur onderweg was!).
In Frankfurt volgde een overstaptijd van ongeveer anderhalf uur. Dat zou normaal gesproken, als je je bedenkt dat ik me over de ruimbagage geen zorgen meer hoefde te maken, genoeg moeten zijn. Nou ja, niet dus! Bij aankomst in Frankfurt moest ik namelijk wel nog mijn boarding pass ophalen, en laat de rij voor die balie nou net tot in de andere incheckhal staan (niet overdreven). Ruim anderhalf uur in de rij gestaan dus, met als gevolg dat ik uiteindelijk een boarding pass kreeg met een vertrektijd van ongeveer 20 minuten ervoor. Gelukkig was ik niet de enige, en bleek de vlucht daardoor al tegengehouden te zijn. Helaas was het daarmee nog niet voorbij. De wachtruimte bij de gate was namelijk te klein, met als gevolg dat er een rij vóór de laatste paspoortcontrole ontstond om naar de wachtruimte te mogen. Daar liep een dame van de luchtvaartmaatschappij tickets te controleren. Ook bij mij dus, alleen dan met het verschil dat ik mijn ticket niet terugkreeg. Ze wees ergens naar een hoek en daarna heb ik haar niet meer gezien. Ik bleek niet de enige te zijn, en uiteindelijk zijn we maar met een paar mensen toch naar de controle gegaan, waar ze blijkbaar “vergeten” waren om ons verder in te lichten. Wat namelijk het geval was, was dat één van de incheckbalies een computerfout had, waardoor de tickets van die balie geen stoelnummer hadden. Die werd dus bij de ticketcontrole alsnog toegewezen. Echter, dit was dus wel op basis van de overgebleven stoelen, wat uiteindelijk betekende dat ik midden in het vliegtuig zat: tussen de vleugels, niet aan het gangpad, en ook niet aan het raampje. 10 uur lang opgevouwen gezeten dus, aangezien het ook niet echt de beenruimte was die ik gewend was van lange vluchten (die naar bijvoorbeeld New York en Delhi in de afgelopen jaren). Na al deze hectiek landde ik uiteindelijk om 16.00h lokale tijd (Vrijdag 01.00h Nederlandse tijd), wonder boven wonder een kwartier te vroeg, in Seattle, waar ik de gevolgen van 10 uur lang opgevouwen zitten direct merkte, met name aan de knieën. Ik liep blijkbaar zo mank dat er op een gegeven moment aangeboden werd om een kruk te halen. Al met al niet echt een goede ervaring met deze maatschappij (was overigens Condor), het was allemaal erg chaotisch.
In Seattle had ik vervolgens 4,5 uur overstaptijd, ruim genoeg dus. Paspoort- en visumcontrole, boarding pass ophalen en bagage opnieuw inchecken ging allemaal heel soepel, waardoor ik dus 4 uur te besteden had op de luchthaven van Seattle. Helaas was er geen mogelijkheid om even naar buiten te gaan, dus van Seattle heb ik niet veel gezien. Betekende natuurlijk wel dat ik tijd had om alvast een stuk van dit reisverslag te schrijven (tot hier dus) bij de Starbucks en nog wat te eten (tja, het eten in het vliegtuig was van dat echte vliegtuigvoedsel, niet al te best dus), voordat ik het laatste stukje met het vliegtuig ging afleggen, naar Edmonton International Airport (met Alaska Airlines). Gelukkig hadden ze daar door dat ik nog altijd last had van mijn knieën, waardoor ik bij de nooduitgang aan het gangpad mocht zitten (net als bij het stuk van Schiphol naar Frankfurt overigens). Tijdens de vlucht zat ik naast een leuke man die in Edmonton naar zijn vrouw ging, maar binnenkort van plan was om naar Europa op vakantie ging en dus van alles wilde weten over verschillende Europese steden. Daar hebben we de hele vlucht dus over gepraat, wat goed uitkwam aangezien ik daardoor niet zo veel merkte dat de uren inmiddels wel begonnen te tellen.
Eenmaal aangekomen in Edmonton bleek nog net de Sky Shuttle te rijden, wat zo’n 40 dollar goedkoper was dan de taxi. De shuttle dus genomen, die me zo’n 100 meter van het hostel kon afzetten. Eenmaal aangekomen ben ik vervolgens heel rustig mijn kamer binnengegaan, waar al 4 of 5 mensen lagen te slapen. Zelf ging ik op bed zitten, om vervolgens direct in slaap te vallen en de volgende ochtend met mijn kleren nog aan op het onopgemaakte bed wakker te worden.

Op vrijdagochtend ben ik direct naar de universiteit gegaan, naar het International Center, waar een groep studenten klaarstond om arriverende studenten op weg te helpen. Zij konden een aantal vragen beantwoorden en gaven me nog een “handboek voor internationale studenten”. Inmiddels weet ik dus ook dat bankzaken e.d. voorlopig nog niet geregeld zullen worden, aangezien er om een permanent adres gevraagd wordt, wat dus niet het hostel kan zijn (en mijn kamernummer weet ik nog niet). Na ongeveer 3 a 4 uur in het International Center gezeten te hebben heb ik de rest van de dag een beetje rustig aan gedaan, aangezien ik toch nog wel moe was. De rest van de dag ben ik dus een beetje over de campus en in de buurt van het hostel rondgelopen. Vlakbij het hostel kwam ik nog een aantal Art Galleries tegen, waar het hier blijkbaar de buurt voor is (Old Strathcona). Dat is dus waar ik morgen heenga. Vanuit de universiteit kan ik dan ook de metro nemen naar het centrum van de stad, waar ook nog allerlei dingen te doen zijn. Er schijnt hier zondag een Blues festival in een parkje vlakbij te zijn, dus dat weekend kom ik wel door, om vervolgens maandag dan echt aan de colleges te beginnen. Tegen die tijd komt er wellicht weer een nieuw verslag, met nieuwe foto’s.

Dixi.

p.s. Ik weet dus niet precies wanneer de volgende komt, zou ook pas over ruim een week kunnen zijn, dus bij deze alvast iedereen die de komende weken zijn/haar scriptie gaat verdedigen heel veel succes!