Afscheid van Alberta

Hallo iedereen,

Inmiddels heb ik Edmonton alweer verlaten: vanavond om half 9 vertrok mijn bus van Edmonton naar Vancouver. Tijd voor een reisverslag vanuit de bus dus!

Een paar dagen na mijn vorige reisverslag heb ik op dinsdag mijn definitieve onderzoeksproject ingeleverd, waarmee ik officieel aan alle verplichtingen voldaan heb voor mijn masteropleiding hier. Het is nu nog wachten op mijn punt voor dat verslag, dat komende week zou moeten komen.
Vervolgens zouden op donderdag pap en mam aankomen in Edmonton. Op dinsdagmiddag, tijdens een van de klassieke skype-middagen met Sander, was er echter goed nieuws: ze waren al op de camping in Edmonton aangekomen. Geen tijd om het inleveren van mijn project te vieren met studiegenoten dus, maar direct beginnen met de eerste vakantie deze zomer: rondtrekken door Alberta in een camper met pap en mam.

De eerste volledige dag in Edmonton begon al gelijk goed: tijdens het bezoek aan de West Edmonton Mall bleek er een tornado waarschuwing afgegeven te zijn, vanwege een storm die eerder al een tornado had geproduceerd was, en nu op weg naar Edmonton was. Gelukkig bleek het allemaal mee te vallen, en dus kon de rondtocht door Edmonton vervolgd worden. Een rondtocht die overigens vrij snel voorbij was, aangezien er in Edmonton nou eenmaal niet zo veel te zien is.
Na een aantal dagen in Edmonton te hebben doorgebracht, was het dan tijd om de reis te vervolgen richting het Elk Island National Park, dat iets ten oosten van Edmonton ligt, en vooral beroemd is om de vele bizons. Naarmate we Elk Island naderden, zag het echter steeds donkerder, en uiteindelijk kwamen we dan ook aan in een regenachtig en modderig Elk Island. Hoewel de bizons wel gespot zijn, waren de elks en elanden nergens te besporen (ondanks een overvloed aan sporen). Bovendien waren er een hoop muggen. Geen redenen dus om erg lang in Elk Island te blijven, naast dat het sowieso een stuk minder indrukwekkend is dan Jasper en Banff, waar pap en mam al geweest waren voor naar Edmonton gekomen te zijn.
De volgende dag zag het weer er een stuk beter uit en kon de tocht vervolgd worden naar Drumheller, wat ten oosten van Calgary in een woestijnachtig gebied ligt, en vooral beroemd is om de vele dinosaurussen die er gevonden zijn. Inderdaad, het Royal Tyrell museum, waar deze te zien waren was erg interessant, vooral ook omdat er meer van was gemaakt dan een simpele uitstalling van botten. Bovendien is de omgeving van Drumheller erg indrukwekkend, en ook vooral erg anders dan je in de Rocky Mountains of de rest van Alberta kunt vinden.
Behalve het Tyrell museum is er echter niet veel te doen in Drumheller, en dus vervolgden we daags erna onze tocht weer, naar Fort MacLeod, een van de vroege vestigingsplaatsen van immigranten uit Europa in Alberta. Helaas kwamen we daar te laat aan om nog het museum in te gaan, een museum wat overigens waarschijnlijk niet veel zou verschillen van het Fort Edmonton Park in Edmonton, wat ik al niet echt de moeite waard vond. Verder reizen dan maar, naar de zogenaamde Head Smashed-In Buffalo Jump, een plek waar indianenstammen kuddes buffalos over een klif zouden jagen om zo te kunnen profiteren van de overvloed aan onder andere vlees, botten en huiden die de buffalos leverden. Het museum wat hierbij hoorde legde uit hoe dit precies werkte, en was dan ook erg interessant. Na dit museum bezocht te hebben, vervolgde onze tocht naar het Waterton Lakes National Park, wat bij de grenzen met British Columbia en Montana (VS) ligt, en ook overloopt in het Glacier National Park in de VS. Dit park staat vooral bekend om de plotselinge overgang van prairie in hooggebergte, en de aparte kleur die sommige rotsen er hebben (vanwege de mineralen neem ik aan). De eerste dagen in het Waterton park waren qua weer erg goed, en er was dan ook tijd voor een aantal wandelingen de bergen in, onder andere naar het bergmeer Bertha Lake.
Vanaf woensdag werd er helaas weer erg slecht weer voorspeld, en dus besloten we om maar terug naar Calgary te rijden, met een tussenstop bij de Bar U Ranch, een museum wat over het traditionele leven op de ranch ging. Eenmaal in Calgary aangekomen sloeg de regen toe: die nacht is er in Calgary zo’n 40 mm regen gevallen. Daarmee kwam Calgary overigens goed weg, aangezien er bijvoorbeeld in de buurt van Banff ruim 200 mm viel, en in Lethbridge (dichtbij Fort MacLeod, waar we eerder geweest waren) hagel ter grootte van golfballen naar beneden kwam. In Calgary viel het dus mee, en dus konden we op donderdag gewoon Downtown Calgary bezichtigen.
De regen bleek in Canmore (vlakbij Banff) zo erg geweest te zijn dat de rivier daar overstroomde, over de Highway 1 (Calgary-Banff) heen. Hetzelfde gebeurde met diverse rivieren ten zuiden van Calgary, waardoor de weg van het Waterton Park naar Calgary, waar we een dag eerder nog reden, praktisch afgesloten werd. Ook in Calgary kwamen de overstromingen, aangezien de rivier die door Canmore komt, uiteindelijk ook door Calgary komt. En dus begonnen de evacuaties in Calgary, van in totaal zo’n 100.000 mensen, en overstroomde ook daar enkele gebieden, waaronder Downtown. Een tweede uitstapje naar Downtown Calgary zat er dus niet in, en aangezien dat de enige bus vanaf de camping was, zaten we in principe vast op de camping. De meeste bruggen over de probleemrivier, de Bow River, werden bovendien ook afgesloten, wat voor ons reden was om in plaats van zaterdag op vrijdag al de rivier over te steken, aangezien het vliegveld aan de andere kant van de rivier lag. Ook bleek de terminal van de Greyhound, waarmee ik terug naar Edmonton zou gaan, overstroomd te zijn, en dus moest ik op zoek naar een andere bus, wat uiteindelijk de Red Arrow werd, die (heel handig) vanaf het vliegveld vertrok. De bus vertrok echter wel pas om 7 uur in de avond, en dus besloot ik om in plaats van 7 uur op het vliegveld te wachten, alsnog af te spreken met een vriend in Calgary (waarmee ik in eerste instantie op het Greyhound station zou afspreken). En dus bracht ik mijn laatste uren in Calgary, na afscheid genomen te hebben van pap en mam, in een winkelcentrum in Noord-Calgary door (een enigszins geïmproviseerde locatie, vanwege het gebrek aan bussen vanaf het vliegveld).

Na aankomst terug in Edmonton had ik nog een week om allerlei zaken af te sluiten, mijn koffers te pakken, afscheid te nemen van iedereen, en mijn kamer nog een keer grondig schoon te maken. De afgelopen week heb ik dan ook vooral overdag binnen doorgebracht (voorbereiden van de reis in Juli), en ’s avonds in kroegen of buiten, aangezien het weer inmiddels aanzienlijk verbeterd is (vandaag bijvoorbeeld lag de temperatuur rond de 30 graden). Uiteraard is er nog altijd tijd voor uitstapjes, en dus heb ik gisteren mijn tijd in Edmonton in stijl afgesloten met de Canadian Football-wedstrijd tussen de Edmonton Eskimos en de Saskatchewan Roughriders, de openingswedstrijd van het nieuwe seizoen (die overigens verloren ging voor de Eskimos). Na afloop was er uiteraard tijd voor een biertje, waarna mijn laatste morgen en middag vandaag in Edmonton vooral uit schoonmaken en afscheid nemen van mensen in Edmonton bestond. En nu zit ik dus in de bus naar Vancouver (die inmiddels het dorpje Stony Plain bereikt heeft) een rit die ongeveer 17 uur gaat duren, en waarmee ik mijn tweede reis deze zomer inluid.

Dixi.

p.s. voor foto’s zie facebook